Ik ben een creatieve, hands-on, spring-in-het-veld. Ik hou van techniek en ben een doorbijter. Als kind wou ik graag een technische richting volgen, maar dat was begin jaren 90 ‘not done’ als meisje. Uiteindelijk heb ik na vele omzwervingen toch mijn goesting gekregen. Alle administratie rond het technische heb ik onder de knie en in mijn vrije tijd ben ik een klusser.

Als multi-potential heb ik vele interesses en bloei ik open als ik nieuwe dingen(s) mag doen. Ik onderzoek graag het probleem en los het daarna op. Het liefst in een technische omgeving.

In het onderwijs was het voor mij dan ook een heel kluwen om een richting te vinden die ik echt leuk vond. Zo heb ik na mijn middelbaar onderwijs 2 jaar regentaat gevolgd (komt nu wel handig van pas in het geven van workshops en opleidingen). Uiteindelijk heb ik wel een richting gevonden waar ik mij echt in kon vinden, nl. Graduaat Rechtspraktijk.

Door de jaren heen heb ik mij steeds meer kunnen specialiseren in het technische. Zo heb ik een opleiding assistent-calculator gevolgd en dat was de echte start van mijn carrière in de bouw.

Je kan stellen dat ik door de verscheidenheid aan jobs op de werkvloer mijn kennis en vaardigheden heb opgedaan. De combinatie met bijkomende opleidingen heeft ervoor gezorgd dat ik van vele markten thuis ben.

Ik ben een dochter van ondernemers. Bedrijfsmanagement werd er met de paplepel in gegoten. Rechtspraktijk is een onderdeel van de algemene richting bedrijfsmanagement. Ik had tijdens mijn middelbaar reeds een A2 boekhouden behaald. Boekhouder-fiscalist was echter mijn ding niet, terwijl boekhouden wel in het middelbaar één van mijn lievelingsvakken was. Ik heb lang gezocht naar een richting die me echt aansprak. Rechtspraktijk focust vooral op het juridische aspect, maar dan wel in de breedste zin van het woord. En zoals de richting als zelf aangeeft is ze erg praktijkgericht. Ze stimuleert je om dingen op- en uit te zoeken. Je leert er vooral wetteksten lezen en interpreteren. Het is een richting die je nieuwgierigheid blijft prikkelen. Het is een introductie in de handleiding van de maatschappij in de breedste zin van het woord.

Zowel in mijn persoonlijk als professioneel leven heeft deze opleiding zijn ‘geld’ al dubbel en dik opgebracht. 

Mijn beste vak was wiskunde (van getallenleer tot goniometrie). Eigenlijk deed ik dit ook het liefst in het middelbaar. Daarna boekhouden en geschiedenis. Cijfertjes hebben me steeds geboeid en nog steeds. Alles begint en eindigt met getallen. 

In sectoren kan je je geen groter contrast voorstellen. Het is openbare sector versus privaat. Als je gaat kijken naar de jobinhoud zijn er veel overeenkomsten. Een bibliotheek is in essentie een open magazijn. Er zit ook een commercieel aspect aan, nl. Het verhuren van boeken en muziek. Niet altijd even makkelijk om er mensen warm voor te maken. Er worden projecten georganiseerd en digitaal heeft de bibliotheeksector zekers een streepje voor op de bouw. Bijkomend heeft de openbare sector nog meer regeltjes dan werken in de privé, denk alleen maar eens aan de openbare aanbestedingen. 

Bedrijfsmanagement gezien werken beide sectoren vanuit een totaal ander uitgangspunt en zijn ze toch zo gelijklopend. In de openbare sector heb je budgetten waar je zo veel mogelijk mee wil doen. In de privé moet je zoveel mogelijk doen met zo een klein mogelijk budget. 

De bouw heeft me altijd gefascineerd. Het technische aspect van de bouwwereld blijft me intrigreren. De laatste 10 jaren heeft deze sector veel te verduren gehad. Niet enkel in materialen, uitvoeringswijzen of het digitaal verhaal, maar ook de sector op zich. De wetgeving en vooral het werken met buitenlandse ondernemingen. Het is een sector die me blijft verbazen.

Terugkijkend was mijn functie als bibliothecaris in Diepenbeek een mooie overgang naar de bouwsector. We hebben er een volledige nieuwbouw neergezet. Super leuk en voor mij ook een reden om toch verder te gaan in de bouw. Laten we zeggen dat ik de microbe te pakken had.

Ik heb gemerkt dat als je lang voor een bedrijf werkt de nieuwe inzichten en flexibiliteit langzaam verdwijnen en dat is voor de meeste werkgevers net de reden dat deze nieuwe kracht werd ingehuurd. Ik hou ervan om steeds nieuwe inzichten te verwerven en om me vooral bezig te houden met hetgeen waar ik echt goed in ben. 

Als freelancer ontmoet ik steeds nieuwe opdrachtgevers, nieuwe bedrijven, nieuwe mensen, nieuwe inzichten, nieuwe prikkelingen, … Kortom veel opportuniteiten en flexibiliteit. Dat is op mijn lijf geschreven.

Bijkomende troef om freelance te werken is dat ik graag projectmatig werk.

Een handje tekort hier, expertise nodig daar, … zo wordt het nooit saai. 

Als ik mezelf in de plaats van een werkgever stel, zou ik het liefst met mensen werken die enthousiast en vernieuwend blijven.

Tijdens mijn 3 jaar als bibliothecaris van de gemeente Diepenbeek hebben we een bibliotheek die nog werkte met kaartjes en stempels omgetoverd tot de meest moderne bib van de tijd. Nieuw bibliotheekgebouw en inrichting, alles digitaliseren, nieuw plaatsingssystemen opzetten voor muziek en de informatieve boeken voor volwassenen (ZIZO). Het was de eerste bibliotheek waar je met je identiteitskaart kon ontlenen. Tegenwoordig is dit de standaard. Beleidsplannen en actieplannen opstellen voor de komende 10 jaar.

Druk op de ketel, maar wat een leuk project!

Ik hou van techniek. Dat heb ik aan mijn vader te danken. Hij was van principe ‘als er een machientje voor bestaat, gaan we dat zekers niet met de hand doen’. Ik kan dan ook mateloos geboeid naar programma’s kijken waarin wordt uitgelegd hoe iets gemaakt wordt.

Als kind kon je me stil krijgen met een hamer, wat nagels en een plankje.

Toen we ons huis gebouwd hebben (een aantal jaren geleden) heb ik dan ook veel zelf gedaan. De waterleiding, aansluiten van de warmtepomp, afwerken van de elektriciteit, plaatsen en aansluiten van de zonnepanelen, plaatsen van de keuken, trap, afwerking binnen, … Kortom, alles wat geen ruwbouw is hebben we zelf gedaan.  Niet enkel omdat het geld spaarde, maar vooral omdat het leuk is om te doen. Ik zou op de werf meewerken, maar ik heb niet de lichaamsbouw om dit dagelijks te doen. Mijn klak af voor bouwvakkers. (Mijn man is niet zo technisch aangelegd, maar als (foto)grafisch vormgever heeft hij er een website van gemaakt: wijzoekenburen.be).

Absoluut. Het is mijn favoriete machine. Ik was 14 jaar (ruim 30 jaar geleden al) toen ik mijn eerste computer kreeg. Die draaide nog op DOS. Daarvoor had ik reeds een elektrische typemachine met lcd-display. Dat was toen nog je van het. (Blind typen kon ik al sinds mijn twaalfde).

En aangezien we thuis een eigen zaak hadden, kwam die computer en vooral mijn interesse erin goed van pas.

Ook voor deze website, die gebouwd is in WordPress, heb ik eerst weer dagen YouTube-tutorials gekeken en hem daarna laten bouwen. Het invullen en aanpassingen maken is geen probleem. Mijn eerste website heb ik nog gebouwd (ongeveer 15 jaar geleden) in Word, maar toen was er nog geen smartphone of tablet waar je website ook op moest draaien. Het is en blijft specialistenwerk.

Ik download soms gewoon een app op mijn I-phone downloaden om uit te vlooien hoe die werkt.

Je moet toch toegeven dat we in een ongelooflijk interessant tijdperk leven. Op 40 jaar tijd zijn we geëvolueerd van een mechanisch ’tiepmachien’ naar Siri. De mogelijkheden met AI, the Internet of things, servers die niet meer lokaal draaien in bedrijven, maar in de ‘cloud’, implementatie van robots en aansturing van machines via je computer, … de mogelijkheden zijn eindeloos.

Als ik nu een tiener was, zou ik niet weten welke opleiding ik zou gaan volgens, maar het zou wel een IT-richting zijn.

Zonder twijfel, Google en zijn aanverwanten. De zoekmachine is de toegang tot kennis en hiermee ook de wereld. Alleen al de zoekmogelijkheden en het sorteren (wil ik filmpjes, afbeeldingen, shoppen, …) zijn al fenomenaal. Ik heb gemerkt dat ik ook in ‘no time’ de juiste informatie vind dankzij het gebruik van Boleaanse operatoren. Knap stukje digitale techniek!

Ik kan mij uren amuseren met opzoeken van dingen die ik gewoon graag zou weten. Een recept, nieuwe wetgeving, weten hoe iets werkt, tutorials bekijken van nieuwe programma’s en apps op de markt, wie heeft de kerstbal uitgevonden, … Je kan het zo gek niet bedenken. Het is zoals lezen van een oneindige encyclopedie. Zeer verslavend voor een nieuwsgierig en leergierig mens als ik.

Functioneel lui is dat je niet meer doet dan nodig om je doel te bereiken. Ik hou er niet van om dingen via een omweg te doen of om er eindeloos over te palaveren. Het is een verlies in tijd en geld. Het moet niet langer duren dan noodzakelijk. 

Deze eigenschap is de sleutel bij het optimaliseren van werkprocessen. Ik ben steeds op zoek naar een efficiëntere, minder tijd opslorpende manier om dingen uit voeren. Dit kan gaan van templates maken of het digitaliseren/automatiseren van bepaalde processen. De vereiste is natuurlijk wel dat het resultaat kwalitatief niet achteruit mag gaan. 

Dit klinkt misschien heel raar, maar ‘dennenappels’ rapen. Als dochter van een zelfstandig ondernemer was er thuis altijd wel werk. Zeggen dat je je verveelde resulteerde in de koer opruimen. Vooral de dennenappels die tussen de kiezels lagen. Mijn moeder gebruikte deze voor het aanmaken van de kachel, dus er was steeds wel een te kort aan die dingen. Ik heb al heel jong geleerd dat er ook klusjes zijn die je liever niet doet, maar deze dienen toch te gebeuren. 

Ja en nee. Ik ben niet nieuwsgierig in de zin dat ik alles van eenieder moet weten. Ik ben wel nieuwsgierig naar nieuwe kennis en vaardigheden. Er zijn oneindig veel interessante dingen op de markt en in de wereld. Zoveel leuke mensen met unieke skills. Daar ben ik vooral nieuwsgierig naar. Je kan niet genoeg weten, denk ik altijd maar. Mijn nieuwsgierigheid heeft er ondertussen voor gezorgd dat ik van veel markten thuis ben. Ik moet soms gewoon weten hoe iets werkt of hoe iemand iets doet.

Als de agenda het toelaat: allemaal en liefst van zoveel mogelijk religies! Bij voorkeur die feestdagen met lekker eten, drinken en leuk gezelschap. De toppers zijn die waarbij je de dag erna niet moet vroeg opstaan… 

Eigenlijk hou ik gewoon van een ‘Bourgondische levensstijl’. Lekker eten, pintje pakken met de vrienden, reizen, op een terras een boek lezen of gewoon even lekker niets doen. Moet kunnen!

Dat is mijn hobby. Ik ontwerp en maak al jaren kleding. Steeds retro geïnspireerd. Het is begonnen als een noodzaak voor mijn lange armen en benen. Kleren kopen betekende ofwel passende, maar te korte broek of een te grote broek die dan wel lang genoeg was. 

Ondertussen maak ik ook voor andere mensen kleding en handtassen.

Ik ontwerp mijn eigen patronen en maak deze ook zelf. Er zit veel wiskunde en toch wel technische kennis in. Het onderhoud van mijn machines doe ik natuurlijk zelf.

Nieuwgiering? https://www.facebook.com/lauraliciousfashion

Ik ben een nagelbijter. Zeer vervelende gewoonte die ik probeer af te leren. Lang leve de valse nagels, waardoor het probleem vakkundig onder de duim (en alle andere vingers) wordt gehouden.